poems
Ανεβαίνοντας. Κάθε μέρα ανεβαίνοντας αυτή τη σκάλα την ατελείωτη. Δε ξέρεις που πας και που θα φτάσεις, παρά μόνο από που ξεκίνησες. Πώς βρίσκεις το κουράγιο να κάνεις κάθε μέρα άλλο ένα βήμα στα τυφλά; Κι όμως το κάνεις. Μάλλον δεν είναι σκάλα τελικά, αλλά κυλιόμενος διάδρομος. Ένα πόδι μπροστά
Συλλογίζομαι πως θα ήταν αν μια ολόκληρη χρονιά χωρούσε σε μια μόνο μέρα. Τι μορφή θα είχε; Νίωθω πως αυτές οι δύο έχουν πολλά κοινά μεταξύ τους... Γεννιούνται και οι δυο στο σκοτάδι και κάνουν τα πρώτα αγουροξυπνημένα τους βήματα ψάχνοντας το φως και τη ζεστασιά. Σαν παιδιά σχεδόν που
poems
Dancing in the silence